انبوه سازی با سیستم تونلی فرم
انبوه سازی با سیستم تونلی فرم چیست؟
با توجه به اینکه سیستم های قالب تونلی در انبوه سازی ، از جمله سبکهای نوین صنعتی سازی در اجرای ساختمان های با سیستم باربر دیوار و سقف بتنی است. وجه تسمیه تونلی به دلیل اجرای قالب بندی هم زمان دیوارها و سقف ها میباشد . در روشهای اجرا با قالب تونلی، آرماتوربندی، قالب بندی و بتن ریزی دیوارها و سقف های بتن ، بصورت هم زمان انجام می شوند. این روش ضمن بالا بردن سرعت و کیفیت اجرا، عملکرد سازه ای و رفتار لرزه ای مجموعه سازه را به لحاظ یکپارچگی اعضاء و اتصالات آن ها به نحو چشمگیری بهبود می بخشد. اجرای ساخت و ساز با روش سیستم قالب تونلی بیش از ۴۰ سال است که مورد توجه بسیاری از انبوه سازان در سراسر دنیا قرار گرفته است . قالب های این سیستم سابقا از کشور ترکیه وارد می شد .
قالب تونلی |تونلی فرم
در حال حاضر شرکت آرتا بنیان صنعت از پیشگامان طراحی و ساخت قالب تونلی و قالب لارج پنل در ایران می باشد که ضمن تولید با کیفیت بالای این قالبها ، تعهدات خود را در زمینه خدمات پس از فروش ، مونتاژ و تامین قطعات بطور کامل انجام میدهد .
قالب تونلی فرم چیست؟
قالب تونلی، سیستم سازه ای است که در اجرای ساختمان های بتنی با سیستم یکپارچه دیوار باربر و سقف به کار می رود. در این سیستم، دیوارها و سقف به صورت همزمان بتن ریزی می شوند. در سیستم قالب تونلی، دیوارها و دال های سقف اعضای باربر اصلی می باشند به طوری که دیوارها عناصر اصلی باربر جانبی و انتقال دهنده بار قائم از سقف به پی هستند، دال ها نیز انتقال دهنده بارهای قائم و جانبی به دیوارها می باشند. مهمترین علت برجسته شدن سیستم قالب تونلی، دارا بودن چهار معیار اساسی کاهش زمان، کاهش هزینه، ارتقاء کیفیت و امنیت کارکنان می باشد.
قالب های تونلی مورد استفاده، مطابق پلان و به اندازه تقریبی ابعاد فضاهای طراحی شده هستند. مزیت قابل توجه قالب تونلی مونتاژ اولیه این قالب هاست که تا پایان کار نیاز به دمونتاژ و منتاژ دوباره نیست که از بعد زمانی بسیار مهم و تاثیراگذار است. خارج کردن قالب های تونلی، پس از بتن ریزی دیوار و سقف و گیرش آن(که حداقل 24ساعت میباشد )، با جدا کردن قالب ها از جدارهای بتن ریزی شده بواسطه باز کردن پیچ های تنظیم و جکهای عمودی و افقی و حرکت افقی روی چرخ یا رولر صورت می گیرد. جداره هایی که با استفاده از این روش اجرا میشوند جدارهای اصلی(ورتیکال )، داخلی(بک پنل) و بعضی جدارهای خارجی (وال پنل ) هستند.
در سیستم قالب تونلی، به سبب یکپارچگی دیوارها و سقف، نیروها به صورت گسترده بین دال و دیوار انتقال می یابند که این عدم انتقال نیرو به صورت متمرکز باعث جلوگیری از تمرکز تنش در محل اتصال دال و دیوار می شود و بدین ترتیب خطرات ناشی از تمرکز تنش در گره ها که عامل اصلی تخریب سازه های بتنی در زلزله می باشد، کاهش می یابد. به علت همین عملکرد یکپارچه و جعبه ای، قالب تونلی به صورت یک عنصر یکپارچه در برابر بارهای ثقلی و جانبی رفتار می کند که این یکپارچگی باعث می شود فرایند مخرب تشکیل مفاصل پلاستیک در نواحی بحرانی سازه در زلزله تعدیل گردد.
مسئله پیچش هنگام وقوع زلزله از عوامل تعیین کننده رفتار سازه در زلزله ،در ساختمان های معمولی می باشد که غالبا به دلیل عدم تقارن در توزیع عناصر مقاوم در برابر بارهای جانبی (مانند دیوارهای برشی) اتفاق می افتد . در سیستم قالب تونلی به دلیل ماهیت متقارن ساختمان های ساخته شده از نظر توزیع عناصر مقاوم جانبی و انطباق مرکز جرم و مرکز سختی ساختمان، پیچش تا حدود زیادی مرتفع می گردد. به دلیل افزایش دیوارهای سازه ای در این سیستم، درجه نامعینی ساختمان بالا می رود و با افزایش درجات نامعینی رفتار لرزهای ساختمان مطلوب تر خواهد بود. اعضای غیر سازه ای، دارای سختی جانبی قابل ملاحظه ای می باشند که می تواند نتایج تحلیل ها را تحت تاثیر قرار دهد. در سیستم قالب تونلی به دلیل ازدیاد سختی دیوارهای بتنی نسبت به جداکننده های غیر سازه ای، نتایج تحلیل دقیق تر می باشد.
در این سیستم ضخامت دال های سقف حدود ۱۵ سانتی می باشد که نسبت به سقف های تیرچه بلوک، کمتر بوده و موجب کاهش مصرف مصالح و هزینه ها می شود در روش قالب تونلی، در صورت استفاده از قالب تمام ست ، در هر بار قالب بندی بتن ریزی یک طبقه انجام می شود و این روش نسبت به عملیات قالب بندی سنتی بتنی معمول ،که زمان زیادی به طول می انجامد، از بازدهی بالایی برخوردار است.
به دلیل امکان جا به جایی قالب ها توسط جرثقیل و نیز استفاده مجدد از قالب ها در پروژه های متعدد هزینه های اجرا به طور قابل توجهی کاهش می یابد. به دلیل وجود یک الگوی آرماتور گذاری ثابت و ساده در این سیستم، عملیات آرماتور گذاری با سرعت و سهولت بیشتری انجام می شود.
در این سیستم، تیپ بودن آرماتورها، دیوارها، دال ها و سایر اجزای سازه ای، میزان دقت و کنترل اجرا افزایش می یابد و به همین ترتیب میزان ایمنی و اطمینان در ساختمان های ساخته شده با این روش افزایش می یابد.
ساختمان های که با قالب تونلی فرم اجرا میشوند ، در برخی موارد، برای افزایش سهولت و سریع اجرا، اجزای غیر سازه ای مانند دیوارهای جدا کننده، پله ها پانل های نما به صورت پیش ساخته در نظر گرفته می شوند و بعد از تکمیل، سازه اصلی به آن متصل می شود.
در این روش ابتدا آرماتور بندی و جاگذاری مدارهای برقی دیوار ها انجام می شود و هم زمان با این اقدامات قالب بندی بازشو های مورد نیاز برای تاسیسات و در و پنجره اجرا می شود. آنگاه، قالب های دو طرف دیوار را به صورت پشت به پشت، قالب بندی می کنند و با قرار گرفتن قالب های متوالی در کنار هم، بدون قالب واسط سقفی یا همراه با آن مجموعه قالب های دیوار و سقف را تشکیل می دهند.
در مرحله بعد، آرماتوربندی سقف و جا گذاری مدارهای برق انجام می شود و قالب هایی برای خالی ماندن محل داکت ها و دیگر حفره های لازم در سقف نصب می شود. در این ادامه، بتن ریزی سقف ها و دیوارها به صورت یکپارچه و در یک مرحله انجام می شود. اجرای جداره های بتنی پرداخت شده، نیاز به نازک کاری بر روی سطوح آن ها را برطرف می کند.
قالب تونلی| نمایش اجرای تاسیسات برقی
در روش دیگر که به نام سیستم بتنی درجا با قالب های یکپارچه دیواری و سقفی شناخته شده است، کلیه دیوارهای داخلی و خارجی (به جز دیوارهای غیر سازه ای جدا کننده) به طور هم زمان قالب بندی و بتن ریزی می شوند. در این روش، برخلاف روش های تونلی، قالب بندی دیوار و سقف توسط قطعات تخت کوچک انجام می شود.
سه روش دیگر قالب صنعتی برای اجرای ساختمان بتن مسلح با دیوار برشی مطرح شده است که در حقیقت، گونه های دیگر روش های دست یابی به سیستم یکپارچه دیوار و سقف بتنی هستند. در هر سه نوع آن ها، تمامی دیوارها، به وسیله قالب های تخت، قالب بندی می شوند و بتن ریزی دیوارها به صورت یکپارچه و هم زمان انجام می شود. پس از عمل آوری اولیه بتن دیوار، سقف با روش های مختلفی اجرا می شود که در ادامه توضیح داده شده است.
به طور خلاصه ویژگی فنی سیستم قالب تونلی عبارتند از :
- یکپارچگی سیستم و بهبود رفتار لرزه ای آن به دلیل عملکرد جعبه ای آن
- تغییر ماهیت تمرکز تنش از حالت گره ای و متمرکز به صورت گسترده به علت تبدیل سازه از حالت تیر-ستون-دیوار به حالت دال-دیوار
- عملکرد سقف سازه به صورت دیافراگم صلب و انتقال بارهای قائم و جانبی به دیوارها
- افزایش درجه نامعینی سازه و تاخیر بیشتر در تشکیل لولاهای پلاستیک در اعضا و در نتیجه قابلیت تحمل بیشتر نیروها و لنگرها
مراحل اجرای سیستم قالب تونلی
مراحل اجرای قالب بندی در سستم قالب تونلی به شرح زیر می باشد.
- آرماتوربندی و قالب بندی فوندانسیون
- نقشه برداری جهت پیدا کردن دقیق محل دیواره ها در فونداسیون
- آرماتوربندی ریشه های فونداسیون
- بتن ریزی فوندانسیون
- آرماتوربندی قسمت عمودی دیواره ها
- اجرای رامکا
- بتن ریزی رامکا
- تکمیل بتن ریزی دیواره ها
- تعیین خط تراز در روی رامکا جهت مشخص کردن تراز دیوارها و تراز موارد برقی مانند کلید و پریز
- نصب قوطی های کلید و پریز و لوله های برق ( طبق ضوابط اعلام شده در بخش تاسیسات برقی )
- قالب بندی بازشوهای دیوارها
- پیش بینی غلاف های تاسیسات مکانیکی در دیوارها
- حمل و استقرار قالب های تونلی
- اتصال قالب های مجاور از طریق تای بولت ها و استقرار همزمان قالب های خارجی و ثابت نمودن تای بولت ها
- تنظیم قالب ها توسط پیچ های تنظیم زیر قالب و سقف
- اتصال نیم قالب ها در محل درز زیر سقف به یکدیگر
- آرماتوربندی مش زیرین سقف
- اجرای قالب بندی بازشو ها و غلاف های تاسیساتی و برقی در سقف
- لوله کشی برقی در روی سقف و نصب محل چراغ های سقف
- اجرای مش دوم سقف
- نصب قالب های کناری سقف ها
- اجرای رامکا
- بتن ریزی دیوارها و سقف به طور همزمان
قالب تونلی| قالب تونلی فرم
برای طراحی معماری در سیستم قالب تونلی چه الزاماتی را باید به کار برد ؟
در این سیستم به دلیل محدودیت دهانه های قالب می بایست با ابعاد سازگار باشد. تجربه ساخت نشان می دهد که هماهنگی معماری با الزامات سازه ای در این روش منجر به سهولت اجرا و در نتیجه کاهش زمان خواهد گردید معیار های اصلی طراحی معماری در این سیستم عبارتند از :
- استقرار بلوک های خطی و موازی هم با حداکثر 1/5 متر اختلاف پیش آمدگی یا عقب رفتگی در هر ردیف، به دلیل حرکت راحت تر تاور ها
- در صورتی که تاور به صورت ریلی حرکت نماید، حداکثر شیب زمین می بایست ۱٪ باشد.
- زمانیکه بلوک ها روبروی هم قرار گیرند، حداقل فاصله بین آنها ۱۷ متر و حداکثر متناسب با مسیر حرکت تاور ها باشد
- در صورتی که در طراحی نیاز به زیر زمین باشد، بهتر است از روش سقف و دیوار جداگانه بتنی در این طبقات استفاده شود و یا در صورت استفاده از قالب تونلی در ساخت زیر زمین، به دلیل فضای مورد نیاز برای حرکت قالب ها، از این فضا جهت توسعه زیر زمین در محوطه استفاده می شود.
- به دلیل کاهش حجم رایزرها و بازشوهای سقف، در صورت استفاده از کولر آبی، این تجهیزات در بالکن ها یا فضاهای مشابه در همان طبقه پیش بینی شوند.
- در بلوک های تا چهار طبقه، طراحی پلان ها باید به نحوی باشد که قالب ها از یک طرف و عمود بر جهت استقرار بلوک ها خارج شوند و در بلوک های بیشتر از چهار طبقه توصیه می شود پلان ها به گونه ای باشند که تعداد دیوارهای برشی در هر دو جهت عمود بر هم تقریبا یکسان باشند.
- اندازه دهانه تونل ها، به دلیل کنترل تنش سقف و نیز زیاد نشدن ضخامت دال بتنی سقف بین ۳ تا 5/5 متر توصیه می شود. عمق تونل ها نیز در هر جهت حداکثر ۶ متر توصیه می شود.
- به دلیل سهولت کار قالب بندی و اقدامات تکمیلی بعدی، بهتر است که فضاهای تر و داکت های تاسیساتی در طبقات روی هم قرار گیرند.
- از آنجا که میزان مصرف آرماتور نسبتا به سازه های بتنی معمولی در ساختمان های بلند مرتبه در این روش کمتر است و نیز به لحاظ سرعت کار بالاتر تاور در ساختمان های بلند مرتبه توصیه می شود در ساختمان های بلند مرتبه و تکرارپذیر از این روش استفاده شود.
قالب تونلی| نمایش مونتاژ کامل
الزامات طراحی سازه ای در سیستم قالب تونلی
- رعایت حداقل مقاومت فشاری نمونه استوانه ای ۲۵ مگا پاسکال برای بتن سازه ای و حداقل تنش سیستم ۴۰۰ مگا پاسکال برای فولاد الزامی است.
- طراحی و اجرای جزئیات مناسب در محل اتصال دیوارهای غیر سازه ای به منظور عدم مشارکت در سختی جانبی سازه الزامی است.
- در صورتی که نیاز به استفاده از دهانه های بیشتر از 5/5 متر باشد، استفاده از تیر لبه ای معکوس در جلوی دهانه تونل ها و یا ازدیاد ضخامت دال ضروری است.
- تمامی دیوار های باربر و سقف ها می بایست دارای ضخامت یکسان باشند.
- جهت جلوگیری از نشست نامتقارن، طول ساختمان در جهت عمود بر محور طولی قالب های تونلی می بایست حداکثر ۲۵ متر در نظر گرفته شود.
- در صورت طراحی مدولار سازه ای و محدودیت تیپ سازه ای دیوارها و سقف، می توان از شبکه پیش ساخته فولادی برای تسریع در انجام مراحل در انجام مراحل قالب بندی استفاده نمود.
- در استفاده از این سیستم، منظم بودن ساختمان در پلان و ارتفاع ضروری می باشد.
- به کارگیری حداکثر دهانه 5/5 متر برای سقف و حداکثر ارتفاع خالص ۳ متر (بدون احتساب ضخامت سقف) و حداقل ضخامت ۱۵ سانتی متر برای سقف برای دیوارهای هر طبقه در این سیستم مجاز است.
- سطح مقطع اسمی دیوارهای سازه ای در هر جهت باید حداقل ۳٪ سطح زیربنای طبقه باشد.
- سطح مقطع اسمی دیوارهای سازه ای یک جهت می بایست حداقل ۸۰٪ جهت دیگر باشد.
قالب تونلی | نمایش اجرای رامکا
الزامات بتن ریزی در سیستم قالب تونلی
- بتن ریزی باید یکنواخت باشد تا امکان جداشدگی در اجزای بتن به وجد نیاید.
- بتن در لایه های افقی با ضخامت مساوی ریخته شده و هر لایه باید به طور مطلوب متراکم و سپس لایه بعدی ریخته شود. ضخامت لایه ها تابع اندازه و شکل قالب روانی بتن، فاصله میلگردها و روش تراکم است. حداکثر ضخامت لایه بتن به ۰.۶ متر و حداقل آن به ۰.۱۵ متر یا سه برابر اندازه سنگدانه (هر کدام بزرگتر بود) محدود می شود.
- بتن ریزی باید مستمر بوده و لایه جدید قبل از سخت شدن لایه قبلی ریخته شود تا پیوستگی بین لایه ها تامین گردیده و از بروز صفحات ضعیف یا درز سرد پرهیز گردد.
- در مواردی که میلگرد ها کم تراکم باشد می توان از لوله های آویز یا شوت قائم برای بتن ریزی استفاده کرد. قطر لوله های مورد استفاده باید حداقل ۸ برابر اندازه بزرگ ترین سنگدانه و در پایین ( بعد از ۲ یا ۳ متر ) کاهش داده و حداقل ۶ برابر قطر بزرگ ترین سنگدانه منظور شود.
- هنگام بتن ریزی، برای جا به جایی بتن مازاد روی سقف به جهت آسیب ندیدن لوله های برق از پارو به جای بیل استفاده گردد.
- سیستم قالب تونلی از نظر اقتصادی نیر دارای مزایای ویژه ای مانند سرعت ساخت بالا کاهش هزینه ساخت، بازگشت سریع تر سرمایه، طول عمر بالا بنا، کاهش پرت مصالح و کاهش نیروی انسانی می باشد.
نقاط قوت و ضعف سیستم قالب تونلی
نقاط قوت سیستم قالب تونلی را می توان در موارد زیر تشریح و خلاصه کرد:
- امکان طراحی مدولار با این سیستم فراهم است.
- در صورت طراحی اصولی، این سیستم، در مقایسه با سیستم های متداول، می تواند اندکی سبک تر باشد. مصرف بتن در اجرای تونلی بیشتر از ساختمان های با اسکلت فلزی یا بتنی است، ولی مصرف آرماتور و خصوصا آهن آلات در این روش به طور قابل توجهی کمتر از ساختمان های با اسکلت فلزی و بتنی است لازم به توضیح است در اکثر موارد، ضخامت لایه بتنی دیوار و سقف حدود ۱۵ سانتیمتر است. با توجه به این نکته که در سیستم تونلی دیوارهای داخلی تیغه گچی با دیوار خشک است، وزن ساختمان در این روش به طور قابل توجهی کمتر از روش سیستم بتنی درجا با قالب های یکپارچه دیواری و سقفی است.
- در صورت کاربرد این سیستم، نماهای بتنی ترجیحا بتن نمایان، با طرح های مختلف در نظر گرفته می شود. این امر باعث می شود هزینه های مربوط به نما به حداقل برسد. در مورد نماهایی که آزاد هستند و دیوارهای آن با سیستم تونلی ساخته نمی شوند، برای نما انتخاب های مختلفی مطرح است. یکی از رایج ترین انتخاب لارژ پانل های بهبود یافته است که در این حالت صرفا نقش جدا کننده ایفا خواهند کرد. پیش ساخته بودن نمای ساخته شده با قطعات لارژ پانل بتنی باعث می شود از کیفیت و تنوع بالاتری، در مقایسه از پانل های سه بعدی است. در تمامی این موارد، دیوار نما می تواند عملکر سازه ای را تا حدی تحت الشعاع قرار دهد. راه حل آخر، کاربرد دیوارهای سبک از نوع خشک است، که می توان به صورت تودلی یا یکسره (دیوار پرده ای) با استفاده از تخته های گچی و سیمانی ساخته شود.
- این سیستم از نظر تجهیزات، قطعات مورد استفاده در تجهیزات، و مواد اولیه وابستگی چندانی به فناوری خارجی ندارد.
- نیروی انسانی اجرای در این سیستم با آموزش اندکی قادر به انجام بخش اعظم اقدامات است. البته خطاپذیری آرماتوربندی، بتن سازی، بتن ریزی، عمل آوری بتن و مراحل دیگر، سبب می شود مجری و عوامل اجرا، دست خوش تغییر شود. لازم است از نیروی تخصصی ماهر که برای این نوع اجرا آموزش های لازم را دیده اند استفاده کرد. در این زمینه طراحی نیز لازم است به این نکته اشاره کرد که در صورتی که شرکت طراح اشراف کامل به این روش و قابلیت ها و محدودیت های آن داشته باشد، پروژه می تواند بهینه شود. در حالت عکس، بیم آن می رود که پروژه و عملیات اجرایی با مشکلات اساسی رو به رو شود.
- قابلیت موازی کردن اقدامات اجرایی در سطح، وابسته به حجم پروژه و تعداد قالب های موجود است. در این روش، با توجه به این نکته که نصب مدارهای الکتریکی قبل از بتن ریزی، در داخل دیوارها و سقف صورت می گیرد، و این اینکه پیش بینی های لازم برای عبور مدارهای تاسیسات مکانیکی نیز از قبل انجام می شود، و با در نظر گرفتن این مطلب که در عمل، کیفیت و سقف های بتنی به دست آمده به گونه ای است که عملیات نازک کاری داخلی و اجرای نمای خارجی روی دیوارهای بتنی به حداقل می رسد، می توان ادعا کرد که اجرای برخی عملیات به صورت موازی صورت می گیرد، و این به عنوان یک نقطه قوت اصلی سیستم تقلی شود.
- فرآوری مواد و مصالح در کارگاه ساختمانی از سیستم های متداول بیشتر و حساس تر است. این امر، خصوصا در صورتی که ضخامت دیوارهای بتنی محدود باشد از اهمیت خاصی برخوردار است.
- تامین انتظارات در خصوص صدابندی هوابرد دیوارهای خارجی، و دیوارهای بین دو واحد مسکونی، در صورتی که دیوار دوجداره باشد، و یا ضخامت دیوار مساوی یا بیش از ۱۵ سانتیمتر باشد، به آسانی و بدون در نظر گرفتن تمهیدات اضافی صورت می گیرد.
- کاربرد این سیستم، مانند دیگر سیستم های بتنی، در صورت اجرای مناسب لایه بتنی خارجی، عملکرد مناسبی در برابر هوازدگی، محیط های خورنده، تابش شدید آفتاب و تکانه های حرارتی خواهد داشت.
- ایستایی سیستم در ساختمان های میان مرتبه و حتی بلند مرتبه، در صورت طراحی و اجرای اصولی اتصالات، به راحتی قابل تامین است.
- در اکثر موارد، در صورت طراحی معماری متناسب با قابلیت ها و محدودیت های این روش سرعت ساخت به طور محسوسی بیشتر از سیستم های متداول ساخت بتنی است.
- عملکرد یکپارچه دیوارها و سقف ها و عکل العمل مناسب و مقاوم در مقابل زلزله نسبت به سیستم متداول و سنتی.
- استهلاک پایین و عمر طولانی ساختمان در بهره برداری
- مصرف کمتر نیروی انسانی نسبت به سیستم سنتی
- کاهش ضخامت جدارها و در نتیجه افزایش فضای داخلی مفید
- قابلیت برنامه ریزی و کنترل پروژه دقیق برای زمان مشخص تحویل ( در صورتی که محدویت های فصلی به شکلی واقع بینانه پیش بینی شده باشد).
- وجود دانش فنی و مقررات و ظوابط و آئین نامه های بتن مسلح در کشور
ب : ضعفهای سیستم تونلی:
- با توجه به روش اجرایی خاص سیستم تونلی، و ضرورت وجود دیوارهای سازه ای متعدد موازی، روشن است که محدودیت های در زمینه معماری وجود دارد، که باعث می شود آزادی عمل در طراحی ساختار اصلی معماری به طور قابل توجهی کمتر از سیستم هایی نظیر تیر ستون سقف بتنی یا اسکلت فلزی (یا بنددار یا قاب خمشی) باشد.
- قابلیت بازیافت مصالح و عناصر مورد استفاده در این سیستم، همانند تمامی ساختمان های بتنی، با مشکلات فراوان رو به روست. در نتیجه، توجیه اقتصادی برای این نوع اقدامات بسیار ضعیف است.
- محدویت های فصلی در خصوص اجرای این سیستم جدی تر و تعیین کننده تر از سیستم های متداول است.
- با توجه به سنگین بودن قطعات قالب دیوار و سقف مورد استفاده، وجود جرثقیل و دیگر امکانات سنگین نصب الزامی است
- امکان دسترسی به مدارهای تاسیسات الکتریکی در دوره بهره برداری وجود ندارد، و در صورت بروز مشکل، در اکثر موارد لازم خواهد بود مدار جایگزینی به صورت روکار اجرا شود. در مورد مدارهای سیستم تاسیسات مکانیکی، با توجه به لازمه رایزری یا روکار بودن تمامی مدارها، این مشکل مطرح نیست.
- وابستگی شدید به چند مصالح استراتژیک و عدم وجود امکان جایگزینی با دیگر مصالح و فرآورده ها.
- امکان پیش بینی مدارهای تاسیسات الکتریکی در این سیستم در زمان آرماتوربندی و قالب بندی وجود دارد. با توجه به ضخامت محدود دیوارها و سقف ها در روش تونلی، در عمل، بخش اعظم مدارهای تاسیسات مکانیکی خارج در دیوار، در داخل داکت یا به صورت نمایان اجرا می شود.
- تامین انتظارات در خصوص عایق کاری حرارتی جدارها، در صورتی که عایق حرارتی در داخل اجرا شود، به دلیل وجود پل های حرارتی متعدد، خصوصا در ساختمان های گروه ۱ ، با مشکلات فراوانی همراه است، در صورتی که عایق حرارتی در طرف خارج ساختمان در نظر گرفته شده باشد مشکلات اجرایی بیشتر می شود، ولی در عوض پل ها حرارتی محل اتصالات به سقف ها و دیوارهای داخلی کاملا حذف می شوند، و اینرسی حرارتی مورد نیاز برای ساختمان های مسکونی به طور چشمگیری افزایش می یابد.
- هوابندی دیوار های خارجی بتنی اجرای درجا به راحتی صورت می گیرد، ولی در مورد دیوارهای ساخته شده به روش های دیگر، هوابندی بستگی به روش مورد استفاده و خصوصا جزئیات اتصال دیوار به بخش های بتنی موجود دارد. در مورد آب بندی نیز عملکرد دیوارها به مصالح ولایه های تشکیل دهنده آن بستگی دارد، و حتی در مورد دیوارهای بتنی اجرا درجا نیز، در اکثر موارد، آب بندی با در نظر گرفتن لایه های تشکیل دهنده آن بستگی دارد، و حتی در مورد دیوارهای بتنی اجرا درجا نیز، در اکثر موارد، آب بندی با در نظر گرفتن لایه های تکمیلی برای دیوار محقق می شود.
- خطر بروز میعان و مشکلات ناشی از آن را می توان در فاز طراحی، و بسته به نوع و محل قرارگیری عایق حرارتی ردیابی و برطرف کرد.
لازم به ذکر است که سیستم قالب تونلی از روش های اقتصادی انبوه سازی است. تعداد طبقات بهینه در این روش، بین ۸ تا ۱۰ طبقه است. در این روش، هزینه ها در مقایسه با روش های رایج بتنی و فلزی به طور محسوسی کمتر است طبق برآوردهای انجام شده توسط انبوه سازان مطرح، هزینه های تا اتمام اسکلت، دیوارها و اندودهای داخلی، نسبت به روش های رایج اسکلت بتنی و فلزی به ترتیب ۱۹ و ۳۸ درصد، کمتر است نقطه ضعف اصلی این روش عدم امکان جوابگویی به انتظارات عملکردی پارکینگ هاست. در عمل، لازم است ساختمانی مستقل و جداگانه پیش بینی شود. از طرف دیگر، شیب زمین پروژه نیز باید بسیار کم (حداکثر ۵ درصد) باشد. این سیستم صرفا برای مطرح است و در پروژه های کوچک، قابلیت توجیه ندارد.
